แล้วเราก็ทนได้ตั้งนาน
ทนเสียน้ำตา ทนเสียเวลามากี่ปี
รักกันเท่าไร มันก็ปลอม
ต่อหน้าผู้คน เราต่างก็ทนต้องฉีกยิ้ม
จนเธอมาบอกเลิกกัน ในที่สุด
โล่งใจ
ขอบคุณนะที่พูดมา
บอกคำลาให้ฉันรู้ว่า
ยิ่งยื้อ มันยิ่งแย่ลง
ยิ่งฝืน มันยิ่งดิ้นรน
ตลอดมา ไม่เคยดีขึ้นเลย
ขอบคุณนะที่เลิกกัน
ปลดปล่อยฉันจากรักที่พัง
มันก็เสียใจนะที่เรานั้นไม่ได้ไปกันต่อ
แต่ถ้ายังมีกันก็ต้องเสียใจไปจนตาย
ถ้าเรานั้นยังอยู่ด้วยกัน
คงบอกรักกันแค่ลมปาก
แต่ในหัวใจต้องการจาก
ดีใจที่เราเลิกกัน ในที่สุด
โล่งใจ
ขอบคุณนะที่พูดมา
บอกคำลาให้ฉันรู้ว่า
ยิ่งยื้อ มันยิ่งแย่ลง
ยิ่งฝืน มันยิ่งดิ้นรน
ตลอดมา ไม่เคยดีขึ้นเลย
ขอบคุณนะที่เลิกกัน
ปลดปล่อยฉันจากรักที่พัง
มันก็เสียใจนะที่เรานั้นไม่ได้ไปกันต่อ
แต่ถ้ายังมีกันก็ต้องเสียใจไปจนตาย
ฝืนมันอยู่ข้างใน
ฝืนใจแต่ก็ทน
เราทั้งสองคน
ไม่ได้เป็นตัวเองเหมือนก่อน
อยากเลิกกันก็บอก
รอแค่ใครพูดก่อน
ขอบคุณนะที่พูดมา
บอกคำลาให้ฉันรู้ว่า
ยิ่งยื้อ มันยิ่งแย่ลง
ยิ่งฝืน มันยิ่งดิ้นรน
ตลอดมา ไม่เคยดีขึ้นเลย
ขอบคุณนะที่เลิกกัน
ปลดปล่อยฉันจากรักที่พัง
มันก็เสียใจนะที่เรานั้นไม่ได้ไปกันต่อ
แต่ถ้ายังมีกัน
มันก็เสียใจนะที่เรานั้นไม่ได้ไปกันต่อ
แต่ถ้าไม่มีกัน ก็คงยิ้มกันได้สักที